met kruimeltje naar spanje

Dag een , vertrek van uit Hensbroek .

Na een periode van afbouw van het werk , waarin Gerrie en ik het best wel moeilijk vonden om steeds minder te doen .

Alhoewel we hadden afgesproken om er toch eens  mee te stoppen .

Anders ben je straks 80 jaar en loop je met een rollator en een gereedschap kist er in naar de klanten toe .

En dat strookt ook niet met de gedachte van een  leuke oude dag hebben , want dat is toch wel wat in de planning zit .                                                                                    het is  wel de bedoeling dat we gezond blijven , maar dat heb je nu eenmaal niet voor het zeggen .

Dat kan je alleen maar hoppen , en ten sloten hoop doet leven , en daar was het toch om begonnen .                                                                                 dan maar beginnen met de voorbereidingen voor wat betreft gepensioneerd zijn het woord alleen al .    maar een mens moet toch iets .

En in mijn hoofd was ik steeds al bezig met de voorbereiding om naar Spanje te gaan met mijn Gerda .

Waar wij het de laatste 15 jaar tenslotte erg naar onze zin hebben gehad in de winter maanden  .

Dus zo gezegd zo gedaan , ik vertrek vandaag de 17 de en Gerda               komt de 27st 

Met de hond, en een vliegtuig naar ons geliefde Santa-Pola in Spanje .

Waar ik haar  zal ophalen vanaf de luchthaven El Altet .

Maar ik ga allen met Kruimeltje , dat is de kleine caravan die ik heb gekocht.

En helemaal heb opgeknapt .

Kruimeltje is dan 32 jaar oud , maar technisch helemaal in orde , dus de 2400 km die voor ons leggen  moeten geen probleem zijn voor deze  lieve kleine caravan   , omdat hij niet al te groot is en een gewicht heeft van onder de 750 kg heeft hij de bijnaam        Kruimeltje gekregen .                                                                                                                                 dit is kruimeltje                   De reis word niet helemaal zo als we hem anders rijden , behalve de eerste dag daar valt niet veel aan te veranderen .

Dus via Breda Antwerpen Brussel en Namur,  naar de eerste overnachting- plaats Arlon een stad op de grens van België en Luxemburg het is een kleine maar gezellige   camping die door een Nederlands echtpaar word gerund.

Ook hier zijn we al meerdere keren geweest het is er eenvoudig maar alles wat je nodig heb is er  , en het licht aan de rand van de stad dus s avonds nog even een broodje kebab halen  en dan naar bed ,  de volgende ochtend vroeg op want  het is een lange dag .

Dan op dag twee,  eerst door Luxemburg en natuurlijk eerst even tanken i.v.m De brandstof prijzen aldaar. dan de grens over Frankrijk in om via Thion ville Metz en  Nancy ,  maar dan  van de peace af. ( tolweg )  om vervolgens binnendoor te gaan  . 

   

de moezel       

Een stuk langs de rivier de moezel tot Epinal om dan  van daaruit de N 71 te nemen naar Dion vanaf daar over de N 74 richting Chalon sur Saone en via  Ville-Frans 

Naar de stads camping van Lyon .

Daar moest ik  eerst via  internet nog een paar zaken regelen .

En ook op deze camping een ervaring rijker geworden ,door dat ik geen wifi verbinding kon maken via het plaatselijke net.

Ben ik bij de receptie gaan vragen of ik daar hun computer mocht gebruiken .

En ondanks dat het een fransman was gedroeg hij zich erg vriendelijk , en was dat geen enkel probleem , nee voor hem niet maar voor mij wel, zoals later zou blijken, en  ondanks dat ik geen druppel gedronken had kreeg ik toch het gevoel dat ik dronken was ,bij alles wat ik ook deed er verscheen telkens iets anders in beeld dan wat ik op het toetsenbord indrukten .

En dat was iets wat ik Absoluut niet wist, een Frans toetsenbord werkt heel anders dan die van ons  .

Ach ja Fransen hé,  zo zie je maar nooit te oud om iets te leren .Daarna een fikse wandeling  naar een heel groot winkelcentrum om daar een stukje te eten en wat inkopen te doen voor de volgende dag  .  en na een lange auto rit is het ook wel lekker om even de benen te strekken .                      

Die volgende dag. dus dag drie, op weg gegaan deze camping licht vlak aan de autoweg die gaat naar de tunnels die onder de stad Lyon doorlopen dus daar weinig last van het drukke stads verkeer, alhoewel het ook in de tunnels erg druk kan zijn , maar als je er dan eenmaal door heen bent kom je langs de rivier de Rhône met aan  een kant alleen maar raffinaderijen en               chemische fabrieken  
maar ja je moed er toch langs. 

heb je deze horde eenmaal genomen ,Dan is de beloning niet gering .

de Rhône

                                                                                                                als je langs de rivier blijft rijden  

naar Valens kom je door een fantastisch

Landschap , wat zich voortzet als je verder rijd over Montelemar en Mompelier.

Waar we het jaar er voor met de GMC camper 5 dagen hebben staan wachten op een

Nieuwe dynamo wat ik uit eindelijk zelf heb geregeld en Harry en Gam het hebben opgelost ( bedankt ANWB ) .

Maar nu gaat het lekker dus door naar Narbone en Perpinan om ten slotte op de camping in Le Boulou  dat is op de grens met Frankrijk en Spanje ,

Mijn kamp op te slaan .

Omdat ik van hier uit een paar dagen door de Pyreneeën wil trekken , want  hoe gek het ook klinkt ben ik nog nooit in dit deel  geweest .

Dus zo gezegd zo gedaan op dag vier dus echt de bergen van de Pyreneeën  in .

De bergen die ik zo goed kan van de Alpen en andere bergketens van reizen die ik al gemaakt heb,  maar gek genoeg nog nooit aan deze kant van de Pyreneeën,en deze zijn inderdaad anders .

Ja een keer een stukje aan de west kant toen we met de camper een rond reis maakten en toen over de bergen van Spanje naar Portugal zijn ge gaan  dat is het deel van de Pyreneeën waar je helemaal boven in de bergen, maar dan ben je echt heel hoog nog wilde paarden en zwijnen tegen komt daar zijn zelfs nog beren maar die hebben we niet gezien de anderen dieren  wel , ook een heel mooi gebied .

maar nu zit ik aan de oost kant van de Pyreneeën, de wegen zijn hier goed maar erg smal en stijl , soms moet je voor een tegen ligger wachten omdat je elkaar in de bocht
niet kan passeren , maar dat maakt het juist zo geweldig 

smalle kloof

De natuur is hier van een ongekende schoonheid en val je van de ene in de andere verbazing .

Terwijl ik toch wel het een en ander heb gezien , na elke bocht een ander panorama , en wat ik niet had verwacht nu ik heel hoog ben ook hier wilde paarden ezels en zwijnen , die soms gewoon over de weg lopen en als je dan de moed heb om je claxon te gebruiken kijken ze je aan met een blik van hallo Ik weet niet of je het weet maar ik woon hier , en gelijk hebben ze en dat maakt het ook zo buitengewoon 

de wilde paarden 

En zo kom je langs een waterval om na de volgende bocht weer bij een groot stuwmeer uit te komen , en als  je dan je weg weer vervolgd kom je door

 

een van de vele watervallen  

en een stuwmeer 

Dorpjes die volgens mij in de middeleeuwen zijn gebouwd

oude huizen en dorpjes 

Aquaduct 

En als je de mensen die er wonen bekijkt zijn die ook nog uit die tijd er is er niets maar dan ook niets veranderd , alleen ze hebben er nu stroom .

Maar de mensen zijn redelijk vriendelijk ook al zijn het officieel Fransen maar dat vinden zij zelf niet als je daar hoog door de bergen rijd ben je het ene moment in Frankrijk en na de volgende bocht weer in Spanje de grens loopt daar erg raar maar het is ook een grillig gebied i.v.m deze bergen .

Nee deze mensen zijn volgens hun zelf Catalanen geen Spaans geen Frans maar

Catalaans, overal zie je dan ook de vlag van  Catalunia, ook over de balkons van de huizen , overal almaar de Catalaanse vlag  deze is geel met rode   strepen .

( kan ook andersom zijn 

Dus al met al is het een verrassende reis , maar het is oktober dus hoog in de bergen begint het al vroeg schemerig en koud te worden .

Dus maar naar beneden de camping weer opzoeken , les Olivier   is een kleine maar gezellige camping waar we al vele jaren zowel op de heen als op de terug reis een overnachting maken .

camping les olivier Le boulou

Na een lekkere maaltijd en vervolgens een goede nachtrust  is dag vijf aan gebroken , een dag waarop ik heb besloten om naar Andorra te gaan , wat tenslotte ook hoog in de Pyreneeën licht .de rit er naar toe is van een grote schoonheid  maar de wegen worden hier steeds smaller  en steiler het klimmen gaat steeds hoger en hoger  

 langs snel stromende beken spleten en grotten  en ook hier weer de wilde dieren , en op een gegeven moment ,, ja dat is schrikken een echte grens post  met echte douane mensen en dat is best raar.

al jaren reizen we door Europa en geen douane te zien, de laatste grens  post met douane die ik gezien heb was die met Rusland .

 Maar goed ,dan is hij de baas , auto papieren paspoort groenekaart en dat niet opeen al te vriendelijke toon en als dat blijkt te kloppen wil meneer ook wel even achter in de bus kijken ,ook niks bijzonders te vinden , dus volgt de laatste vraag wat ik kom doen .

Als ik deze niet al te vriendelijke meneer heb uitgelegd dat ik maar een eenvoudige  toerist ben die zijn mooie land wil bezichtigen kijkt hij mij nog eens doordringend aan , en vanwege mijn eerlijke gezicht   mocht ik dan toch eindelijk zijn postzegel betreden .

De rit er naar toe was adembenemend mooi , maar Andorra zelf is helemaal niets , het land ( lees postzegel ) is net zo groot als Texel het is 30 km lang en een paar km breed , en door de hoge bergen is er maar een straat .

Heel Andorra op een foto    

                                                                                                                                             

En deze straat is een aaneenschakeling van een benzine station een hotel een skilift een parfumeriezaak een juwelier heel dure kledingzaken zeer luxe cadeau shops   en auto dealers van alleen de aller duurste merken en als je dat rijtje heb gehad begint het volgende rijtje van precies het zelfde alle de naam van het bedrijf is anders , en aan de overzijde van de straat is het al niet anders,en dan denk ik waar zou de bevolking nu wonen, ik ben er niet achter gekomen maar misschien wonen die ook wel  in die honderden hotels

 

                                                       

                                                                      

Dit is wat er zo een beetje rond rijd .

Of ze wonen onder de grond, ze zullen toch niet allemaal miljonair zijn ???

En als je de meest dure en luxe straat van Europa( want zo mag je het heus wel noemen) door bent kom je gelijk weer aan het einde van een heel land waar gewone mensen zo als u en ik niets te zoeken hebben en er ook niets zullen vinden .

Maar dan je raad het al, DOUANE nu ben ik van uit Spanje Andorra in gereden dus kom ik nu weer aan de grens met Frankrijk deze beide landen kunnen we zonder controle van wie of wat dan ook in en uit rijden zonder dat iemand je een strobreed in de weg legt , maar de grap is nu als je van A naar B rijd door Andorra word je gecontroleerd door lieden met zware wapens voor de buik als of je een crimineel of een terrorist bent ,   de hele controle heeft meer als een half uur geduurd.                    het blijkt ook als je iets gekocht  heb moet je dat aangeven , en men vind het vreemd dat je niets heb gekocht of heb getankt (wat moet je nu oprijden dwars door die postzegel heen ) en dan wil men weer in je bus kijken en blijft men vragen stellen .

gezellig winkelen in Andorra 












Want als je wel iets gekocht heb moed je er  belasting over betalen,  hoezo Andorra is goedkoop , ja waarschijnlijk voor die lui die het geen bal uitmaakt .

Want wat kan het je schelen als je in een Austin Martin, Mercedes 500 sec  ,Porsche of iets vergelijkbaar  rond rijd . ja als je van dure auto’s houd dan kan Andorra misschien leuk zijn om er eens rond te kijken ,maar ik vond er helemaal maar dan ook helemaal niets aan .

Maar uiteindelijk toch Frankrijk weer in , en dan komt er een geweldige afdaling , op het gemak door de eerder genoemde dorpjes waar de tijd is stil blijven staan , steeds verder naar beneden waar het ook steeds groener word en daar in de diepte  licht Le Boulou   waar ik de laatste overnachting zal doorbrengen voor ik mijn reis verder ga vervolgen verder naar het zuiden .

n na een toch wel vermoeiende dag door de bergen ,en alle  indrukken van Andorra die dag te verwerken heb ik een goede nacht rust gehad .maar toch eerst maar even het dorp in naar de bakker voor een  baquet ( stokbrood ) en wat ander proviand .

Een maal terug op de camping eerst maar koffie want daar hoort de dag mee te beginnen althans voor mij, lekker een ontbijtje gemaakt  nog een kopje koffie. Zo dat is allemaal gebeurd , nu nog even kruimeltje aankoppelen de code van de poort intoetsen slagboom omhoog en bon voyage ( goede reis )  en daar ga ik .heb besloten niet de pas over te gaan omdat ik dan als ik Spanje binnen rij door een hele smalle winkelstraat moed en waar het te druk is en veel auto’s dubbel staan en je helemaal beneden op een heel groot gebied komt waar honderden en nog eens honderden vrachtwagens rijden parkeren en een plek zoeken om te slapen .

Dus besluit ik de peage te nemen dat is de autobaan die aangelegd is naast de bergpas .

de tol weg met op de achtergrond o.a Andorra

En hier rij ik zonder controle van wie of wat dan ook Spanje binnen .en omdat ik deze reis allen maak dus zonder Gerda , wil ik niet op de peace blijven er zou een nieuwe weg moeten zijn die wel iets om rijd qua km maar dat is voor  mij geen enkel probleem A kost het geen tol en B kom je weer een door een andere streek . en onbekend maakt onbemind die regel geld niet voor mij en zeker niet als ik allen reis .

En inderdaad is de weg die men mij had verteld als een goed alternatief is  spik splinter nieuw , dus perfect te berijden geen hobbels geen gaten en kuilen  en toch door de Pyreneeën aan de Spaanse kant , dus van hier over Rippol  en Vic naar Manreca  en deze  weg komt totaal  niet direct langs   Barcelona ,en ik kan je vertellen dat scheelt een paar  duizend vracht wagens, die proberen links recht   of erger nog onder je door te gaan  om over de rest nog maar te zwijgen ondanks dat ik de route langs of door Barcelona meerdere malen heb gereden en het wel altijd druk heb gevonden, had ik in tegenstelling tot mijn vrouw  er nooit zo een probleem mee , maar toegegeven dit was een stuk rustiger .

Dus als je de lijn  Barcelona al lang gepasseerd bent gaat het schuin weer naar de kust richting Reus en Tarragona,  die eenmaal  voorbij neem ik de N332 ( de kust weg die wel 1500 km lang is van de Franse  grens tot aan Portugal .)  maar ik ga tot aan                       L Ametlla  del Mar Deze camping met de gelijk luidende naam als de  plaats waar deze zich bevind

zeer luxe 5 sterren camping 

 L Ametlla del mar                    

Deze camping is er een waar we ook al jaren komen zowel op de heen als op de terug reis het is een 5 sterren camping en dat merk je niet alleen aan de prijs alhoewel dat nog wel mee valt , maar vooral het onderhoud aan de gebouwen het is er allemaal even mooi als lux vooral het sanitaire, de meeste mensen hebben dat thuis nog niet .

Op deze camping ga ik dus  de laatste overnachting maken alvorens ik de laatste etappe ga maken.

Goede morgen, zoals gewoonlijk weer heerlijk geslapen hier in dit heerlijke oord zo vlak langs de kust met aan de ene kant de middellandse zee en aan de andere kant van de weg de hoge snelheids trein   die af en toe met 300 km per uur voorbij raast maar dat merk je eigenlijk niet omdat hij door een hele diepe geul gaat maar als je er dicht bij staat is het een hels kabaal en dan is 300 km wel erg snel    

               hoge snelheid trein komt met 300 km per uur langs

En dat goed geslapen en uitgerust zijn is belangrijk , om de laatste rit naar  en tot   Santa – Pola tot een goed einde te brengen .

Dus voor de laatste keer kruimeltje aangekoppeld en gecontroleerd of alles het doet , oké dan gaan we op pad   nu nog even over de slingerende en steile weg  naar beneden  om vervolgens door het dorp heen , de N332 weer te bereiken en deze dan te volgen tot Vinaros en van daar uit naar                   Castillo de la Plana om dan door te gaan naar Valencia en  vlak voor Valencia moed je de autobaan weer op omdat het de rond weg om Valencia heen is .

En zo als de meeste mensen dan gewoon de tolweg over Benidorm  naar Alicanten    zouden nemen , ga ik voor een kortere maar gewaagdere route. want ik ga voor een prachtige route door de bergen , eerst nog zo n 40 km     over de N 430 richting Albacete om dan bij torre cerdo af te slaan en dan de     N 340 op te draaien , daar begin je al langzaam om hoog te gaan als je dan door de lange tunnels gaat van de cv 40  , weet je ja straks begint aan de klim .

Nu was het voor mij dit keer een stuk eenvoudiger omdat ik de kleine caravan bij me heb en de bus met zijn twee en een halve liter turbo  motor geen enkel probleem kent , waar ik met de grote caravan nog wel eens terug moest schakelen . deze klim gaat hij heel gemakkelijk naar boven   ,dus tuffen we lekker door richting Alcoy om eerst nog langs Muro de Alcoy te komen  wat allemaal  fantastische gebieden zijn  met heel mooie natuur .

Autovia door de bergen naar Alicante   

Dan nog even  de laatste klim te maken naar Alcoy wat midden in de bergen licht , nog een stukje naar de nieuwe tunnel en dan  .

Als je uit de tunnel komt licht hij daar voor je, alhoewel je hem  nog niet kan zien. maar als het waren al wel kan ruiken de middellandse zee Mare Nostrum  zoals hij in het Spaans heet , dan begint de afdaling  langs de berg dorpen Ibi en Tibi het is een lange weg naar beneden , we gaan langs de stad Alicante richting de luchthaven         El Altet.

En dan de laatste 17 km naar Santa – Pola  rechts af de tunnel onder de  landingsbaan door langs Grand Alicant de laatste heuvel op en eenmaal boven  daar zie je hem voor je de Costa Blanca zuid met het blauwe water van de Middellandse zee  zo de heuvel af dan rechts af en we zijn thuis .

   



Camping Bahia de Santa – Pola

Waar de ontvangst zo als gewoonlijk weer aller hartelijkst was, al keek men wel een Beetje vreemd dat was men toch niet van mij gewend dat ik met zo een kleine  caravan  kwam  omdat we altijd wel een grote caravan bij ons hebben. Maar na dat ik had uitgelegd dat deze nog bij Carlos in de stalling stond en dat ik hem de volgende dag zou ophalen begreep men het meteen . dus overnacht in kruimeltje. En dat was wel een beetje  raar gezicht die kleine caravan op die grote plaats , maar het voelde weer goed een soort van thuis .

 Dus ik naar de plaats Elche waar de caravan stalling van Carlos zich bevind , deze had ik al gebeld dus mijn komst was al voorberijd dus daar stond onze grote caravan gewassen en al en ook waren de banden op spanning gebracht . ik moest nog een klein deel aan de beste man betalen iets van 60.00€ maar omdat ik de caravan iets eerder kwam halen als afgesproken wilde hij mij ook nog een Beetje korting geven , wat mij verbaasde want het wassen en de banden op spanning brengen zat ook al bij de prijs in , en een fooitje wilde hij ook al niet hebben . nadat ik het aan zijn zoontje had gegeven voor zijn spaarpot  waren zij beide zo blij als een kind ( zo maak je vrienden ).

Dus naar wat vriendelijkheden heen en weer ,hem aangekoppeld en op naar de camping waar ik nu met twee Caravans stond . nu had ik wel min of meer in het hoofd bedacht hoe ik het wilde maar de praktijk moest het nog uitwijzen , maar gelukkig had ik het goed bedacht . ja tenslotte staan er nu twee caravans op een plaats en dat was geen probleem voor de ruimte maar nu nog , vond de directie het wel goed , maar na een goed gesprek met Martin een van de managers, had  men geen problemen onder het motto het is jou plaats en jij maakt uit wat je er opzet . maar ik ben mij er terdege van bewust dat ook hier met twee maten gemeten word .maar ook hier geld het is de toon die de muziek maakt .

Tenslotte staan er nu op onze plaats twee caravans waarvan een met een grote voortent een schuurtent een keukentent een zonneterras met twee ligstoelen en een paviljoen van 3x3 meter, en de auto staat ook nog op de plaats dus ruimte zat .

Zo dan ga ik nu alles opbouwen want over een paar dagen komt mijn vrouwtje Gerda met het vliegtuig en dan gaan we een tijdje hier wonen .